Zbiory

BLISKI WSCHÓD

Muzealne zbiory z Bliskiego Wschodu pochodzą z Syrii, Libanu, Iranu, Iraku, Turcji, Palestyny, Arabii Saudyjskiej i Jemenu. Stanowią stosunkowo niewielką grupę (około 600 eksponatów), jednak niezwykle ciekawą i zróżnicowaną. Przedmioty wchodzące w skład zbioru prezentują różne rodzaje ornamentu, który wykształcił się w sztuce muzułmańskiej pod wpływem religijnego zakazu
przedstawiania istot żywych. Jest to głównie ornament geometryczny i roślinny, uzupełniony kaligrafią. Te idee doskonale oddaje palestyńska suknia kobieca haftowana w symetryczne, zgeometryzowane, wielobarwne wzory. Natomiast dziewiętnastowieczna metalowa misa z Syrii, zdobiona typową dla Bliskiego Wschodu techniką inkrustacji, ma wzory abstrakcyjne, wykorzystujące zarówno elementy roślinne i kaligrafię. Za względu na swoją rzadkość szczególnie cenna jest srebrna biżuteria z jemeńskich warsztatów żydowskich, którą wyróżnia technika granulacji i zdobienie koralami. Nieco inny rodzaj zdobnictwa, nie przestrzegający tak rygorystycznie zakazu ukazywania istot żywych, prezentują wyroby dziewiętnastowiecznego rzemiosła perskiego: drukowana tkanina kalamkar czy misa żebracza kaszkul, w których dekoracji pojawiają się pawie, lwy i gazele. Do interesujących przedmiotów należą główki fajek typu czibuk z okresu Imperium Osmańskiego, znalezione na terytorium Palestyny, z których najstarsza pochodzi z XVII wieku. Stanowią one ciekawy łącznik między kulturami, bowiem tego główki tych fajek były kopiowane w warsztatach w Warszawie i Staszowie, i znane są jako stambułki.
wyniki (52)
Sortowanie:
 16  32
do góry