Zbiory

Ponadto znajdują się w nim także instrumenty muzyczne (m.in. jawajski gamelan), rękopisy (w tym na liściach palmowych), meble, przedmioty kultowe i codziennego użytku. Współczesne malarstwo i rysunek (łącznie ponad 1000 dzieł) reprezentują prace wybitnych artystów XX wieku, takich jak Hendra Gunawan, Batara Lubis, czy Nyoman Gunarsa. Początki kolekcji indonezyjskiej sięgają lat 60. XX wieku, gdy Andrzej Wawrzyniak zaczął gromadzić niezwykle istotne dla kultury wysp sztylety – krisy. Z czasem zbiór został poszerzony o obiekty reprezentujące niemal wszystkie dziedziny sztuki i rzemiosła Indonezji. Ta prywatna kolekcja w 1973 roku została przekazana na rzecz państwa i stała się podstawą utworzenia Muzeum. Także w kolejnych latach zbiór indonezyjski był i jest ciągle powiększany, często drogą darów od ofiarodawców, do których należą m.in. Włodzimierz Brzosko, Maria Giedwidź, Waldemar Klimont, Edward Słuczański, Bogdan Staeven, polscy misjonarze werbiści, a także Indonezyjczycy m.in. Abdul Azis, Nyoman Gunarsa i inni. Obecnie jest to największa kolekcja w Muzeum i zarazem największy tego typu zbiór w polskich muzeach, istotny również w skali międzynarodowej.